Perkahwinan yang diatur adalah sangat biasa di seluruh dunia sehingga abad ke-18.[2] Biasanya, perkahwinan diatur oleh ibu bapa, datuk dan nenek atau saudara terdekat dan rakan yang dipercayai. Beberapa pengecualian sejarah diketahui, seperti adat meminang dan pertunangan semasa zaman Renaissance Itali[3] dan Gandharva Vivah dalam zaman Veda India.[4]

Di China, perkahwinan diatur (baoban hunyin, 包办婚姻) - kadang-kadang dipanggil perkahwinan buta (manghun, 盲婚), adalah norma sebelum pertengahan abad ke-20. Perkahwinan pada masa itu ialah rundingan dan keputusan antara ibu bapa dan ahli lain yang lebih tua daripada dua keluarga. Lelaki dan perempuan itu biasanya diberitahu untuk berkahwin tanpa hak menolak, walaupun mereka tidak pernah bertemu antara satu sama lain sehingga hari perkahwinan.[5][6][7]

Perkahwinan yang diatur adalah norma di Rusia sebelum awal abad ke-20, kebanyakannya adalah endogami.[8]